Verbum

гусак, ✂, м.

Самец гусі.

гусар, ✂, м.

У царскай і некаторых іншаземных арміях: ваенны з часцей лёгкай кавалерыі, якія насілі форму венгерскага ўзору.

|| прым. гусарскі, ✂.

гусегадоўля, ✂, ж.

Развядзенне гусей.

гусеніца, ✂, ж.

Шырокі металічны ланцуг, які надзяваецца на колы трактара, танка для лепшай праходнасці.

|| прым. гусенічны, ✂.

гуслі, ✂.

Мнагаструнны шчыпковы музычны інструмент славянскіх народаў.

|| прым. гусельны, ✂.

гусляр, ✂, м.

Музыкант, які іграе на гуслях, а таксама спявак, што акампаніруе сабе на гуслях.

|| прым. гуслярны, ✂.

гуснуць, ✂; незак. (разм.).

Станавіцца больш густым (у 2 знач.), гусцець.

• Варэнне гусне.

густ, ✂, м.

1. Адчуванне, разуменне прыгожага.

   • Апранацца з густам.

2. Схільнасць да чаго-н.

   • У розных людзей розны густы.
   • Гэта мне па густу (падабаецца).

3. Стыль, манера.

   • Зрабіць падарунак на свой г.

|| прым. густавы, ✂.

густа... і густа-...

Першая частка складаных слоў са знач.:

1. з густым (у 1 і 2 знач.), напр. густавалосы, густалісты, густанаселены;
2. густы (у 1 і 2 знач.), напр. густацёрты, густацякучы, густа-зялёны.

густаўшчына, ✂, ж. (разм. неадабр.).

Ацэнка якіх-н. з’яў толькі з пункту гледжання свайго суб’ектыўнага густу (у 2 знач.).