Verbum

губерня, ✂, ж.

Асноўная адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Расіі з пачатку 18 ст.

◊

• І пайшла пісаць губерня (разм.) — усё прыйшло ў рух, пачаўся перапалох.

|| прым. губернскі, ✂.

губіць, ✂; незак.

1. Рабіць непрыгодным, нішчыць.

   • Г. лес.

2. Прыводзіць да гібелі, забіваць.

   • Г. звяроў.

3. перан. Марна, дарэмна траціць (час, сродкі, сілы і пад.)

   • Г. лепшыя гады.

|| зак. пагубіць, ✂.

губка​¹, ✂, ж.

1. Мнагаклетачная беспазваночная марская жывёліна тыпу прасцейшых.

2. Мяккі, наздраваты касцяк гэтай жывёліны, які добра ўбірае вільгаць і служыць для мыцця, а таксама падобны выраб з гумы і іншых матэрыялаў.

|| прым. губкавы, ✂.

губка​², ✂, ж.

Мера нітак, прыгатаваных на аснову для ткання палатна.

• Выткала сем губак палатна.

губкаваты, ✂.

Порысты, сітаваты.

• Губкаватая рызіна.

губляцца, ✂; незак.

1. Прападаць, знікаць.

   • Дробныя рэчы часта губляюцца.

2. Рабіцца непрыметным, нябачным.

   • Сцежка гублялася ў бярэзніку.

3. перан. Траціць самавалоданне, хвалявацца.

   • Ён не губляўся ні пры якіх абставінах.

|| зак. згубіцца, ✂.

губляць, ✂; незак.

1. Пазбаўляцца чаго-н., пакідаючы невядома дзе па няўважлівасці.

   • Г. пальчаткі.

2. перан. Перастаць мець што-н., валодаць чым-н.

   • Г. надзею.
   • Г. слых.

3. Марна траціць што-н.

   • Дарэмна г. час.

4. Збівацца з чаго-н., не заўважаць чаго-н.

   • Г. сцежку.

|| зак. згубіць, ✂.

• Лепей з разумным з., чым з дурным знайсці (прыказка).

губчаты, ✂.

Тое, што і губкаваты.

гувернёр, ✂, м.

Выхавацель дзяцей у сям’і, звычайна іншаземец.

|| прым. гувернёрскі, ✂.

|| ж. гувернантка, ✂.

|| прым. гувернанцкі, ✂.

гугеноты, ✂, м.

Французскія пратэстанты 16—17 стст., якіх праследавалі каталіцкая царква і ўрад.