губка​1 назоўнік | жаночы род

  1. Мнагаклетачная беспазваночная марская жывёліна тыпу прасцейшых.

  2. Мяккі, наздраваты касцяк гэтай жывёліны, які добра ўбірае вільгаць і служыць для мыцця, а таксама падобны выраб з гумы і іншых матэрыялаў.

|| прыметнік: губкавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)