Verbum

бу́кса, ✂, ж.

Металічная каробка з падшыпнікам, які перадае ціск вагона, паравоза і пад. на вось кола.

|| прым. буксавы, ✂.

буксава́ць, ✂; незак.

Пра колы: круціцца, коўзаючыся па паверхні, не рухаючыся з месца.

|| наз. буксаванне, ✂.

буксі́р, ✂, м.

1. Судна, якое буксіруе другія судны, плыты.

2. Канат або стальны трос для буксіроўкі.

   • Цягнуць на буксіры.

◊

• Браць на буксір каго (разм.) — памагаць каму-н., хто адстае ў выкананні чаго-н.

|| прым. буксірны, ✂.

буксі́раваць, ✂; незак.

Цягнуць за сабой на канаце (другое судна, аўтамашыну і пад.).

|| наз. буксіраванне, ✂ і буксіроўка, ✂.