буксі́р, , м.

  1. Судна, якое буксіруе другія судны, плыты.

  2. Канат або стальны трос для буксіроўкі.

    • Цягнуць на буксіры.

  • Браць на буксір каго (разм.) — памагаць каму-н., хто адстае ў выкананні чаго-н.

|| прым. буксірны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)