лічнік,
У матэматыцы: лік у простых дробах, які стаіць над рысай і паказвае, з колькіх долей складаецца дроб; процілегласць
лічнік,
У матэматыцы: лік у простых дробах, які стаіць над рысай і паказвае, з колькіх долей складаецца дроб; процілегласць
лічылка,
У дзіцячых гульнях: вершык з лічэннем, які вымаўляецца нараспеў і якім суправаджаецца размеркаванне ўдзельнікаў гульні.
лічыльнік,
Апарат для аўтаматычнага падліку чаго
лічыльнікі,
Простая прылада для падліку ў выглядзе чатырохвугольнай рамы з нанізанымі на папярочныя металічныя пруткі рухомымі костачкамі.
лічыльшчык,
Асоба, якая робіць падлік каго-, чаго
||
лічынка1,
Адна з першых стадый развіцця некаторых жывёльных арганізмаў (чарвей, насякомых, рыб), якія адрозніваюцца па віду і будове ад канчаткова сфарміраванай жывёліны.
||
лічынка2,
Частка затвора вінтоўкі, якая зачыняе канал ствала.
лічыцца,
Расцэньвацца якім
Браць пад увагу, улічваць што
чым і без дапаўнення. Весці ўзаемны ўлік (паслуг, пазык, прэтэнзій
Знаходзіцца, быць дзе
Выражацца ў якой
Размяркоўваць паміж сабой ролі ў гульні, карыстаючыся лічылкай (
||
лічыць,
Называць лікі ў паслядоўным парадку.
Вызначыць колькасць, суму чаго
Прымаць у разлік, пад увагу.
Рабіць якія
Лічыць ні за што — зусім не лічыцца з кім
||
||
лічэбнік,
У граматыцы: часціна мовы, якая абазначае колькасць або парадак прадметаў пры іх лічэнні.