Verbum

кароністы, ✂.

Які мае вялікую карону (у 2 знач.), галінасты.

• Кароністае дрэва.

|| наз. кароністасць, ✂.

каронка, ✂, ж.

1. Знешняя частка зуба.

2. Металічны каўпачок, які надзяваецца на зуб, каб захаваць яго ад псавання.

   • Залатая к.

|| прым. каронкавы, ✂.

каронны, ✂.

1. У манархічных краінах: дзяржаўны, урадавы (уст.).

   • К. суд.
   • Каронныя землі.

2. Пра ролю, выступленне і пад.: такі, які найлепш удаецца выканаўцу.

   • К. нумар канцэрта.

карослівы, ✂.

1. Які выклікаецца каростай.

   • К. сверб.

2. Хворы на каросту.

   • Ізалятар для карослівых.

кароста, ✂, ж.

Заразная хвароба скуры ў чалавека і жывёл, якая суправаджаецца моцным свербам.

|| прым. кароставы, ✂.

• К. клешч (паразіт жывёльнага паходжання, які з’яўляецца ўзбуджальнікам каросты).

каротка...

Першая частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову кароткі і пішацца тады, калі націск у другой частцы падае не на першы склад, напр. кароткаметражны, кароткачасовы.

кароткаметражны, ✂.

Пра фільм: карацейшы за звычайны па метражу.

• Хранікальны к. фільм.

кароткатэрміновы, ✂.

Які працягваецца кароткі тэрмін, дазваляецца на кароткі час.

• К. водпуск.
• Кароткатэрміновая пазыка.

|| наз. кароткатэрміновасць, ✂.

кароткахвалявік, ✂, м.

Радыёаматар, які займаецца перадачай і прыёмам на кароткіх хвалях.

кароткачасовы, ✂.

Які працягваецца нядоўгі час.

• К. дождж.
• К. перапынак.

|| наз. кароткачасовасць, ✂.