Verbum

камянець, ✂; незак.

1. Рабіцца цвёрдым як камень.

   • Соль у вільготным месцы камянее.

2. перан. Станавіцца каменным (у 2 і 3 знач.).

   • К. ад жаху.
   • Сэрца камянее.

|| зак. акамянець, ✂ і скамянець, ✂.

камяністы, ✂.

1. З вялікай колькасцю камення.

   • Камяністае поле.

2. Падобны да каменю (у 1 знач.), які ўяўляе сабой камень (у 3 знач.).

   • Камяністая частка косці.

|| наз. камяністасць, ✂.

камяніца, ✂, ж.

1. Камяністая глеба.

   • Не зямля, а к.

2. Каменны або цагляны будынак.

   • За год выраслі двухпавярховыя камяніцы з балконамі.

камячыцца, ✂; незак.

1. Мець уласцівасць рабіцца мятым, ператварацца ў камякі.

   • Папера лёгка камечыцца.

2. Збірацца ў складкі, мяцца.

|| зак. пакамячыцца, ✂ і скамячыцца, ✂.

камячыць, ✂; незак.

1. Рабіць камякі, ляпіць што-н. з чаго-н. мяккага, рыхлага.

   • К шарыкі з гліны.

2. Сціскаць у камяк (пра кулак).

   • К. кулакі.

|| зак. пакамячыць, ✂ і скамячыць, ✂.