Verbum

старшынства, ✂, н.

Пасада, званне старшыны.

старшынстваваць, ✂; незак.

Знаходзіцца на пасадзе старшыні, выконваць функцыі старшыні.

старшынство, ✂, н.

Першынство перад іншымі па ўзросту, тэрміну службы, або па становішчу, званню.

• Пры звароце трымацца старшынства.

старшыня, ✂, м.

1. Асоба, якая вядзе сход, праводзіць пасяджэнне.

   • С. прафсаюзнага сходу.

2. Кіраўнік некаторых устаноў аб’яднанняў, арганізацый або аддзелаў.

   • С. сельскага савета.
   • С. дэпутацкай камісіі.

стары, ✂.

1. Які дасягнуў старасці.

   • Старая жанчына.
   • Цяжка жыць старому (наз.).
   • І с. і малады (усе да аднаго, усе без разбору).

2. Які даўно ўзнік, існуе доўгі час.

   • Старое сяло.
   • С. бярэзнік.
   • С. грыбнік (які даўно збірае грыбы).
   • Старая прымаўка (даўно вядомая).

3. Якім доўга карысталіся, паношаны.

   • Старая сукенка.
   • Старыя падручнікі.
   • Старое сала (нясвежае).
   • С. білет на аўтобус (непрыгодны, несапраўдны).

4. Мінулы, які даўно прайшоў, не сучасны.

   • Старыя парадкі.
   • Старой закваскі чалавек.
   • Старая мода.

5. Які быў раней, папярэднічаў каму-, чаму-н.

   • Старое рэчышча ракі.
   • Старая кватэра.
   • Старая дружба.

6. Зроблены, створаны даўней і які захаваўся да цяперашняга часу; даўнейшы.

   • Старая частка горада.
   • Старая архітэктура.

старызна, ✂.

1. ж., зб. Старое, паношанае адзенне, старыя рэчы, прадметы (разм.).

   • Заваліць старызнай хату.

2. м. Пра старога чалавека (разм. іран.).

старызнік, ✂, м. (разм.).

Асоба, якая скупляе і прадае старыя, зношаныя рэчы.

|| ж. старызніца, ✂.

|| прым. старызніцкі, ✂.

старыца, ✂, ж.

Старое, перасохлае рэчышча.

старыцца, ✂; незак.

Рабіцца старым або больш старым; старэць.

• За работай няма калі с.
• С. ў дзеўках (перан. вельмі доўга не быць замужам).

|| зак. састарыцца, ✂.

старыць, ✂; незак.

Рабіць старым, надаваць стары выгляд.

• Дрэннае жыццё с.
• Барада с. чалавека.

|| зак. састарыць, ✂.