Verbum

недарэка, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм.).

1. Някемлівы, няўмелы, адсталы чалавек.

2. Тое, што і няўклюда.

3. Слабы, хваравіты чалавек.

недарэчнасць, ✂, ж.

1. гл. недарэчны.

2. Недарэчны ўчынак, думка, паводзіны і пад.

   • Усе разумелі н. яго паводзін.

недарэчны, ✂.

1. Сказаны, зроблены неўпапад, не да месца.

   • Н. жарт.

2. Неразумны, бяссэнсавы.

   • Недарэчныя прапановы.

3. Няўклюдны, няскладны (знешне).

4. Які не адпавядае сітуацыі, абставінам.

   • Недарэчная весялосць.

|| наз. недарэчнасць, ✂.

недарэчы, прысл.

1. прысл. Не ў час; не да месца.

   • Выступленне н.

2. у знач. вык. Не адпавядае абставінам.

   • Гэта паездка была н.

недасведчаны, ✂.

1. Які не мае належных ведаў аб чым-н.

   • Н. юнак.

2. Нявопытны ў чым-н., неспрактыкаваны.

|| наз. недасведчанасць, ✂.

недасеў, ✂, м.

Частка зямлі, якая засталася незасеянай.

недасканалы, ✂.

Які не дасягнуў дасканаласці, не пазбаўлены недахопаў.

• Недасканалыя творы.

|| наз. недасканаласць, ✂.

недасол, ✂, м.

Недастатковая салёнасць.

• Н. на стале, перасол на спіне (прыказка).

недаспаць, ✂; зак.

Паспаць менш, чым трэба; не выспацца.

|| незак. недасыпаць, ✂.

|| наз. недасыпанне, ✂.

• Хранічнае н.

недастатковы, ✂.

1. Невялікі па колькасці, які не адпавядае якім-н. патрэбам; слабы, малы.

   • Недастатковыя сродкі.
   • Н. вопыт.

2. Няпоўны, нездавальняючы; негрунтоўны, несур’ёзны.

   • Недастатковыя веды.

|| наз. недастатковасць, ✂.

• Сардэчная н. (спец.).