Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ратавацца, ; незак.

Пазбаўляцца ад якой-н. небяспекі, пагрозы, гібелі.

  • Р. ад смерці.

ратаваць, ; незак.

Даваць ратунак, дапамогу ў цяжкім выпадку; пазбаўляць ад небяспекі.

  • Р. ад голаду.
  • Р. лес ад пажару.

|| наз. ратаванне, .

ратай, , м. (уст.).

Араты.

|| прым. ратайскі, .

ратапрынт, , м. (спец.).

Друкарская машына малога фармату для друкавання малатыражных выданняў з машынапіснага тэксту, а таксама спосаб такога друкавання (афсетны).

|| прым. ратапрынтны, .

рататар, , м.

Размнажальны апарат для друкавання копій з машынапісу, з рукапісаў, чарцяжоў, малюнкаў.

|| прым. рататарны, .

ратаўнік, , м.

Тое, што і ратавальнік.

|| ж. ратаўніца, .

|| прым. ратаўніцкі, .

ратацыйны, :

  • ратацыйная машына (спец.) — друкарская машына з вярчальнай друкарскай формай.

ратацыя, , ж.

  1. Ратацыйная друкарская машына.

  2. Перыяд часу, на працягу якога ўсе палі якой-н. гаспадаркі павінны быць заняты культурамі ў адпаведнасці з севазваротам (спец.).

ратнік, , м.

  1. Воін (уст.).

  2. У царскай Расіі: радавы салдат дзяржаўнага апалчэння.

ратны, (уст. высок.).

Ваенны, баявы.

  • Р. подзвіг.