Verbum

кастэлянка, ✂, ж.

Жанчына, якая ведае бялізнай у бальніцы, інтэрнаце, доме адпачынку і пад.

кастэт, ✂, м.

Халодная зброя ў выглядзе металічнай пласцінкі, якая надзяваецца на пальцы і заціскаецца ў кулаку.

• Выцяць кастэтам.

|| прым. кастэтны, ✂.

касцёл, ✂, м.

Польская назва каталіцкага храма.

|| прым. касцельны, ✂.

• І пасцельнае і касцельнае (пра адзежу і будзённае і святочнае).

касцёр​¹, ✂, м.

1. Складзеныя пэўным парадкам папілаваныя і паколатыя дровы.

   • Скласці дровы ў к.

2. Стос бліноў, складзеных адзін на другі.

   • Напячы к. бліноў.

касцёр​², ✂, м.

Агонь, распалены з кучы галля, дроў або ламачча.

• Распаліць к.

|| прым. кастровы, ✂.

касцісты, ✂.

1. З шырокімі буйнымі касцямі.

   • Касцістая фігура.

2. З вялікай колькасцю дробных касцей.

   • Акунь — рыба касцістая.

|| наз. касцістасць, ✂.

касцюм, ✂, м.

1. Мужчынскае (пінжак і штаны) ці жаночае (жакет і спадніца) верхняе адзенне.

   • Пашыць к.

2. (часцей з азначэннем). Адзенне спецыяльнага прызначэння.

   • Спартыўны к.
   • Купальны к.
   • Маскарадны к.

|| памянш. касцюмчык, ✂.

|| прым. касцюмны, ✂.

касцюмер, ✂, м.

Спецыяліст па тэатральных касцюмах; работнік касцюмернай.

|| ж. касцюмерка, ✂.

касцюмерны, ✂.

1. Які мае адносіны да тэатральных і маскарадных касцюмаў, звязаны з іх вырабам, падрыхтоўкай і захоўваннем.

   • К. магазін.
   • Касцюмерная майстэрня.

2. Аддзел у тэатры, дзе захоўваюцца касцюмы, ці майстэрня, дзе яны рыхтуюцца.

   • Атрымаць касцюм у касцюмернай.

касцюміраваны, ✂.

1. Адзеты ў тэатральны або маскарадны касцюм.

   • Касцюміраваныя вучні.

2. Які праходзіць, адбываецца з удзелам людзей у маскарадных касцюмах.

   • Касцюміраванае выступленне.