Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

касмаціць, ; незак. (разм.).

Рабіць касматым, лахматым.

  • К. валасы.

|| зак. раскасмаціць, .

касмачы, , н. (разм.).

Доўгія ўзлахмачаныя пасмы валасоў.

касметалогія, , ж.

Раздзел медыцыны, які займаецца лячэбнай касметыкай.

|| прым. касметалагічны, .

касметолаг, , м.

Спецыяліст па касметалогіі.

касметыка, , ж.

  1. Вучэнне аб сродках і метадах паляпшэння знешняга выгляду чалавека.

  2. Сродкі і спосабы догляду скуры, якія выкарыстоўваюцца з мэтай падтрымання здаровага стану і прыемнага выгляду.

  3. Рэчывы, якія ўжываюцца для надання свежасці і прыгожасці твару і целу.

|| прым. касметычны, .

касметычка, , ж. (разм.).

  1. Спецыялістка па касметычным доглядзе твару, цела.

  2. Невялікая сумачка для прадметаў касметыкі.

касмічны, .

  1. гл. космас.

  2. перан. Грандыёзны, велізарны.

    • Касмічныя маштабы.

касмык, , м. (разм.).

Тое, што і касмыль.

касмыкаваты, (разм.).

Які выступае касмыкамі, складаецца з касмыкоў.

  • Касмыкаватая кудзеля.

|| наз. касмыкаватасць, .

касмыліна, , ж.

Пасма, касмыль (воўны, валасоў).