Verbum

дэманстрант, ✂, м.

Удзельнік дэманстрацыі (у 1 знач.).

|| ж. дэманстрантка, ✂.

дэманстратар, ✂, м.

Асоба, якая дэманструе (у 2 знач.) што-н.

• Д. машын на прамысловай выстаўцы.

|| прым. дэманстратарскі, ✂.

дэманстратыўны, ✂.

1. Які ўчыняецца з мэтай дэманстрацыі (у 5 знач.).

   • Дэманстратыўнае адмаўленне ад дзяжурства.
   • Дэманстратыўна (прысл.) пакінуць сход.

2. Які з’яўляецца тактычнай дэманстрацыяй (у 4 знач.) з мэтай заблытаць праціўніка.

   • Д. манеўр.

дэманстрацыя, ✂, ж.

1. гл. дэманстраваць.

2. Масавае шэсце для выказвання якіх-н. грамадска-палітычных настрояў.

   • Першамайская д.

3. Праяўленне чаго-н., сведчанне чаго-н.

   • Магутная д. беларускага патрыятызму.

4. Ваенная аперацыя, якая мае на мэце адцягнуць увагу праціўніка ад месца галоўнага ўдару.

5. Дзеянне, якое падкрэслена выказвае пратэст супраць чаго-н., нязгоду з чым-н.

   • Устроіць дэманстрацыю каму-н.

|| прым. дэманстрацыйны, ✂.

дэманціраваць, ✂; зак. і незак.

Разабраць (разбіраць), зняць (знімаць) што-н., каб спыніць дзеянне, працу (машыны, механізма і пад.).

• Д. электрастанцыю.

|| наз. дэмантаж, ✂.

• Д. аўтаматычнай лініі.

|| прым. дэмантажны, ✂.

дэмаралізаваць, ✂; зак. і незак.

Выклікаць (выклікаць) дэмаралізацыю.

• Д. праціўніка.

дэмаралізацыя, ✂, ж.

Заняпад духу, дысцыпліны, разлажэнне, а таксама разбэшчанасць, упадак маралі.

дэмаркацыя, ✂, ж. (спец.).

1. Устанаўленне і абазначэнне на мясцовасці граніц спецыяльнымі знакамі паміж сумежнымі дзяржавамі.

2. Адмежаванне амярцвелых участкаў тканкі ад здаровых.

|| прым. дэмаркацыйны, ✂.

Дэмаркацыйная лінія —

1. лінія, паласа, што раздзяляе войскі праціўнікаў у перыяд перамір’я;
2. лінія, якая падзяляе на зоны акупацыі тэрыторыю пераможанай дзяржавы;
3. паласа новай (грануляцыйнай) тканкі, якой адмяжоўваецца здаровая, жыццяздольная тканка ад амярцвелай.

дэмарш, ✂, м. (спец.).

Дыпламатычнае выступленне (пратэст, просьба або папярэджанне), адрасаванае ўраду якой-н. дзяржавы.

• Д. пасла.

дэмаскіраваць, ✂; зак. і незак.

Зняць (знімаць) або парушыць (парушаць) маскіроўку.

• Д. аб’ект.

|| звар. дэмаскіравацца, ✂.

|| наз. дэмаскіраванне, ✂ і дэмаскіроўка, ✂.