Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

картка, , ж.

  1. Прамавугольны лісток паперы або кардону.

    • Каталожная к.
    • Лічбы на картках.
  2. Пасведчанне, уліковы дакумент і пад. на невялікім лісце цвёрдай паперы.

    • Уліковая к.
    • Карэспандэнцкая к.
    • Візітная к.
  3. Бланк з адразнымі талонамі на атрыманне чаго-н.

    • Прадуктовыя карткі.
  4. Фатаграфічны здымак (разм.).

    • К. для пасведчання.

|| памянш. картачка, .

|| прым. картачны, .

  • Картачная сістэма (выдача прадуктаў па картках).

картограф, , м.

Спецыяліст па картаграфіі.

картофлі, і картоплі,

Тое, што і бульба.

картуз, , м.

Мужчынскі галаўны ўбор з аколышкам і цвёрдым казырком.

|| прым. картузны, .

картынг, , м.

Гонкі на аўтамабілях тыпу карт як від спорту.

картынгіст, , м.

Спартсмен — удзельнік картынга.

картэж, , м.

Урачыстае шэсце, працэсія.

|| прым. картэжны, .

картэль, , м.

  1. Аб’яднанне буйных прадпрыемстваў якой-н. галіны прамысловасці, якія захоўваюць камерцыйную і вытворчую самастойнасць, арганізаванае з мэтай рэгулявання вытворчасці, забеспячэння панавання на рынку, кантролю над цэнамі і атрымання манапольных прыбыткаў.

    • Нафтавы к.
  2. Пісьмо з выклікам на дуэль (уст.).

|| прым. картэльны, .

  • Картэльнае аб’яднанне.

карт-бланш, нескл., м. (кніжн.).

Неабмежаваная, поўная свабода ў дзеяннях, дадзеная якой-н. асобе.

карумпіраваны, (кніжн.).

Прасякнуты карупцыяй.

  • Карумпіраваныя элементы.

|| наз. карумпіраванасць, .