Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ліст1, , м. (разм.).

  1. Орган паветранага жыўлення і газаабмену раслін у выглядзе тонкай, звычайна зялёнай пласцінкі.

    • Кляновы л.
  2. у знач. зб. Лісце.

    • Лаўровы л.

  • Лістам слацца (разм. неадабр.) — лісліва дагаджаць.

|| памянш. лісток, .

ліст2, , м.

  1. Тонкі плоскі кусок якога-н. матэрыялу.

    • Л. бляхі.
    • Л. паперы.
  2. Пісьмо.

    • Атрымаць л.
  3. Дакумент, якім што-н. пацвярджаецца або загадваецца (спец.).

    • Выканаўчы л. (дакумент на права спагнання паводле рашэння суда).
    • Тытульны л. (старонка ў пачатку кнігі, дысертацыі і пад., дзе надрукавана яе назва).

  • З ліста (іграць, чытаць) — адразу, без папярэдняй падрыхтоўкі.

|| памянш. лісток, .

ліставы1 прым.

  1. Які мае адносіны да ліста​1, у лістах.

    • Л. тытунь.
  2. Пакрыты лісцем.

    • Л. лес.

ліставы2 прым.

Які мае форму ліста (у 1 знач.).

  • Ліставое жалеза.

лістаж, , м.

Аб’ём кнігі, брашуры і пад. у аркушах.

  • Л. кнігі.

|| прым. лістажны, .

лістапад, , м.

  1. Адзінаццаты месяц каляндарнага года.

    • Пачатак лістапада.
  2. Ападанне лісця восенню, а таксама час гэтага ападання.

|| прым. лістападны, .

лісток, , м.

  1. гл. ліст .

  2. Бланк для запісу чаго-н.

    • Кантрольны л.

лістота, , ж., зб.

Тое, што і лісце.

лістоўка, , ж.

Друкаваны або рукапісны лісток злабадзённага палітычнага зместу.

  • Л. агітацыйнага характару.

лістоўніца, , ж.

Хвойнае дрэва з мяккай спадаючай на зіму ігліцай і каштоўнай драўнінай.

  • Сібірская л.

|| прым. лістоўнічны, .