Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

карга, , ж. (разм. лаянк.).

Пра злую, шкодную старую.

  • Старая к.

кардамон, , м.

  1. Трапічная расліна сямейства імбірных.

  2. Насенне гэтай расліны, якое ўжываецца як вострая прыправа.

|| прым. кардамонавы, .

кардан, , м.

Тое, што і карданны механізм, або карданны вал.

карданаж, , м., зб.

Вырабы з кардону (каробкі, футляры, дзіцячыя цацкі і пад.).

|| прым. карданажны, .

карданны, , (спец.).

  1. карданны механізм — механізм, што служыць для перадачы вярчэння паміж валамі, размешчанымі пад вуглом адзін да аднаго.

  2. карданны вал — вал у такім механізме.

кардон1, , м.

Тоўстая, вельмі цвёрдая папера.

  • Ліст кардону.

|| прым. кардонны, і кардонавы, .

кардон2, , м.

  1. Пагранічны або загараджальны атрад; пост аховы.

  2. Месца, дзе знаходзіцца такі атрад ці пост, варта.

  3. Дзяржаўная мяжа, граніца.

    • Жыць за кардонам.

|| прым. кардонны, .

кардонка, , ж. (разм.).

  1. Каробка з кардону.

  2. Невялікі кавалак кардону.

    • Выразаць самалёцік з кардонкі.

кардыёлаг, , м.

Урач — спецыяліст па кардыялогіі.

кардынал1, , м.

Вышэйшы (пасля папы) духоўны сан у каталіцкай царкве, а таксама асоба, якая мае гэты сан.

|| прым. кардынальскі, .