хмяле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.
1. Станавіцца п’яным, п’янець.
2. перан. Прыходзіць у стан узбуджанасці, захаплення ад чаго-н.
|| зак. ахмяле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і захмяле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.