мя́мліць, -лю, -ліш, -ліць; незак., што і без дап. (разм.).
Марудна, невыразна і вяла гаварыць.
|| зак. прамя́мліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены.
мя́мля, -і, ДМ -ю, Т -ем, м.; ДМ -і, Т -яй (-яю), ж., мн. -і, -яў (разм.).
Той, хто мямліць; вялы, нерашучы чалавек.