Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшэюя-
аеёілнорсуыэюя
джзклмнрстўцчш

мязга́, -і, ж.

1. Мяккая частка дрэва, што знаходзіцца паміж карой і драўнінай.

Сасновая м.

2. Маса, якая атрымліваецца пасля расцірання чаго-н.

Бульбяная м.

Вінаградная м.

мяздра́, -ы́, ж.

Слой падскурнай клятчаткі на нявырабленай шкуры жывёл.

|| прым. мяздро́вы, -ая, -ае.

мяздры́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, мездрыце́, мяздра́ць; незак., што.

Ачышчаць ад мяздры.

М. шкуру.

|| наз. мяздрэ́нне, -я, н.