ерэты́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
Паслядоўнік ерасі (у 1 знач.).
|| ж. ерэты́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
|| прым. ерэты́чны, -ая, -ае.