е́рась, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.
1. У рэлігіі: адступленне ад афіцыйных царкоўных догмаў.
Барацьба з ерассю.
2. перан. Бязглуздзіца, лухта (разм.).
Несці е.
|| прым. ерэты́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).