Verbum

глю́га, -і, ДМ глю́зе, мн. -і, глюг, ж. (разм.).

Дзюба ў драпежнай птушкі.

Груган звесіў глюгу.

глюга́сты, -ая, -ае.

3 вялікай глюгай або падобны на глюгу.

Г. арол.

Г. нос.

|| наз. глюга́стасць, -і, ж.

глюко́за, -ы, ж.

Вінаградны цукар, які ўтрымліваецца ў пладах раслін і ягадах.

|| прым. глюко́зны, -ая, -ае.