Verbum

зама́зка, -і, ДМ -зцы, ж.

1. гл. замазаць.

2. Вязкае рэчыва для замазвання шчылін, трэшчын.

Аконная з.

|| прым. зама́зачны, -ая, -ае.

за́мак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м.

1. Палац і крэпасць феадала.

Сярэдневяковы з.

2. Назва некаторых палацаў, турмаў.

|| прым. за́мкавы, -ая, -ае.

замака́ць гл. замокнуць.

зама́ла, прысл. (разм.).

Малавата, занадта мала.

за́малада, прысл.

У маладым узросце.

Выйшла замуж з.

замалады́, -а́я, -о́е (разм.).

Надта малады.

Ён з. для такой пасады.

замалёўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -лёвак, ж.

1. гл. замаляваць.

2. часцей мн. Малюнак, накід з натуры.

Замалёўкі з натуры.

замалі́ць, -малю́, -мо́ліш, -мо́ліць; -мо́лены; зак., што (уст.).

Молячы, выпрасіць дараванне за што-н.

З. грахі.

|| незак. замо́льваць, -аю, -аеш, -ае.

замалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., каго-што.

1. Зрабіць малюнак каго-, чаго-н.

З. з натуры.

2. Пакрыць фарбай.

З. плямы.

|| незак. замалёўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. замалёўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -лёвак, ж. і замалёўванне, -я, н. (да 2 знач.).

замані́ць, -аню́, -а́ніш, -а́ніць; -а́нены; зак., каго (што).

1. Прывабліваючы чым-н., прымусіць прыйсці куды-н., апынуцца дзе-н.

З. ваўка ў пастку.

2. Прывабіць, зачараваць.

Нас там заманіла прырода.

|| незак. зама́ньваць, -аю, -аеш, -ае.