пятна́ццаць, -і, ліч.
Лік і колькасць 15.
|| парадк. пятна́ццаты, -ая, -ае.
пя́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.
Пяты дзень тыдня.
Сем пятніц на тыдні ў каго-н. (пра таго, хто часта мяняе думкі, рашэнні; жарт.). Серада з-пад пятніцы відаць (з-пад верхняга адзення відаць ніжняе; разм., жарт.)
|| прым. пя́тнічны, -ая, -ае.
пято́к, -тка́, м. (разм.).
Пяць аднолькавых прадметаў.
П. бульбін.
пятру́шка, -і, ДМ -шцы, ж.
Агародная расліна, корань і лісце якой ужыв. як прыправа да страў.
|| прым. пятру́шкавы, -ая, -ае.
пятрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак. (разм.).
1. Сохнуць, высыхаць (на сонцы, ветры і пад.).
На полі пятрэе салома.
2. Станавіцца чахлым.
П. ад сухот.
пя́ты, -ая, -ае.
1. гл. пяць.
2. Які атрымліваецца пры дзяленні на пяць.
Пятая частка.
3. у знач. наз. пя́тая, -ай, ж. Пятая частка чаго-н.
Адна пятая.
п’я́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, п’я́вак, ж.
1. Прэснаводны чарвяк, які корміцца кроўю жывёл, прысмоктваючыся да іх цела.
Медыцынская п. (для кровапускання). Ставіць п’яўкі.
2. перан. Пра чалавека-прыстасавальніка, які жыве за кошт чужой працы, эксплуатуе іншых.
пяхо́та, -ы, ДМ -хо́це, ж.
Род войск, якія дзейнічаюць у пешым страі.
Марская п.
|| прым. пяхо́тны, -ая, -ае.
П. полк.
пяцёра, пяцяры́х, пяцяры́м, пяцяры́мі, ліч. зб.
Пяць (падліковага значэння не мае; ужыв. з назоўнікамі мужчынскага і агульнага роду, што абазначаюць асоб, з разам узятымі асабовымі назоўнікамі мужчынскага і жаночага роду, з назоўнікамі мн. л., якія абазначаюць жывых істот абодвух полаў, з ас. займ. ў мн. л. і без залежнага слова).
П. мужчын. П. сірот.
Іх там працуе п.: два мужчыны і тры жанчыны. П. свіней. П. сутак. П. калёс. П. ботаў. П. рукавіц.
◊
За пяцярых (працаваць, есці і пад.) — вельмі многа.