Verbum

прышэ́сце, -я, н. (уст.).

Прыход, з’яўленне.

◊

Да другога прышэсця (разм., жарт.) — пра што-н. далёкае і няпэўнае.

Прыйдзецца нам чакаць да другога прышэсця.

прыяда́цца гл. прыесціся.

прыязджа́ць гл. прыехаць.

прыя́знасць, -і, ж.

1. гл. прыязны.

2. Сяброўскія, добразычлівыя адносіны.

прыя́зны, -ая, -ае.

Прасякнуты сяброўскімі адносінамі, дружалюбнасцю, добразычлівасцю.

Прыязная гутарка.

П. чалавек.

|| наз. прыя́знасць, -і, ж.

прыярытэ́т, -у, М -тэ́це, м.

Першынство ў навуковым адкрыцці, вынаходстве чаго-н.

Вучоным Расіі належыць п. адкрыцця Антарктыкі.

|| прым. прыярытэ́тны, -ая, -ае.

пры́яцель, -я, мн. -і, -яў, м.

Блізка знаёмы чалавек, з якім устанавіліся сяброўскія адносіны.

Даўні п.

|| ж. пры́яцелька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

|| прым. пры́яцельскі, -ая, -ае.

прэа́мбула, -ы, мн. -ы, -бул, ж. (спец.).

Уступная тлумачальная частка міжнароднага пагаднення, закона ці іншага прававога акта.

прэвалі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак. (кніжн.).

Пераважаць, мець перавагу.

Павінны п. інтарэсы справы.

прэвенты́ўны, -ая, -ае (кніжн.).

Які папярэджвае што-н.; засцерагальны.

Прэвентыўныя меры.

П. ўдар.

|| наз. прэвенты́ўнасць, -і, ж.