Verbum

прыхо́ўваць гл. прыхаваць.

прыцані́цца, -цаню́ся, -цэ́нішся, -цэ́ніцца; зак., да чаго і без дап. (разм.).

Збіраючыся купіць, спытаць пра цану.

|| незак. прыцэ́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

пры́цемак, -мку, м.

Паўзмрок, паўцемра пасля заходу сонца ці перад яго ўсходам або ў дрэнна асветленым памяшканні, месцы.

Набліжаўся п.

У гэтым пакоі заўсёды п.

пры́цемкам, прысл.

У час прыцемку, на змярканні або на світанні.

Выехаць у дарогу яшчэ п.

пры́цемна, прысл.

1. На світанні або на змярканні, прыцемкам.

Прыехалі на месца ўжо п.

2. безас., у знач. вык. Цемнавата.

Ужо было п., калі вярнуліся дамоў.

прыце́рці, прытру́, прытрэ́ш, прытрэ́; прытро́м, прытраце́, прытру́ць; прыцёр, -це́рла; прытры́, -цёрты; зак., што.

Трэннем, шліфоўкай шчыльна прыгладзіць, далучыць да чаго-н.

П. шкляны корак да графіна.

|| незак. прыціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прыціра́нне, -я, н. і прыці́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

|| прым. прыці́рачны, -ая, -ае.

П. станок.

прыце́рціся, прытру́ся, прытрэ́шся, прытрэ́цца; прытро́мся, прытраце́ся, прытру́цца; прыцёрся, -це́рлася; прытры́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Шчыльна далучыцца ў выніку прыгонкі, шліфоўкі, трэння.

2. перан., да каго-чаго. Прыстасавацца, прыладзіцца (разм.).

П. адзін да аднаго.

|| незак. прыціра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. прыціра́нне, -я, н. (да 1 знач.) і прыці́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

пры́ціск, -у, м.

1. Выдзяленне слова (слоў) сілай голасу.

Сказаць з прыціскам.

2. Патоўшчаная лінія пры пісьме пяром.

Пісаць з прыціскам.

прыці́ск гл. прыціснуць.

прыці́снуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ні́ся; зак., да каго-чаго.

Шчыльна наблізіцца, прытуліцца.

П. да сцяны.

|| незак. прыціска́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.