Verbum

прысяда́нне гл. прысесці.

прысяда́ць гл. прысесці.

прысядзі́бны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца пры доме, пры сядзібе.

П. ўчастак.

прыся́жны, -ая, -ае.

1. Які прыняў прысягу (уст.).

2. перан. Пастаянны, заўсёдны (разм., жарт.).

П. жартаўнік.

○

Суд прысяжных — суд з удзелам выбарных ад насельніцтва асоб, якія выносяць рашэнне аб вінаватасці або невінаватасці падсуднага.

прытаі́цца, -таю́ся, -то́ішся, -то́іцца; зак.

Схавацца, імкнучыся застацца незаўважаным.

П. ў кутку.

|| незак. прыто́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

прытамі́цца, -тамлю́ся, -то́мішся, -то́міцца; зак. (разм.).

Адчуць стому, стаміцца.

|| незак. прытамля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

прытамі́ць, -тамлю́, -то́міш, -то́міць; -то́млены; зак., каго-што (разм.).

Тое, што і стаміць.

П. коней.

|| незак. прытамля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

прытанцо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Рабіць нагамі рухі, падобныя да танцавальных.

П. ад холаду.

прытапта́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., прыто́пчацца; зак.

Прымяцца ад хаджэння.

Трава ў садзе прытапталася.

|| незак. прыто́птвацца, -аецца.

прытапта́ць, -тапчу́, -то́пчаш, -то́пча; -тапчы́; -тапта́ны; зак., што.

Прымяць нагамі.

П. зямлю.

|| незак. прыто́птваць, -аю, -аеш, -ае.