Verbum

прыслу́га, -і, ДМ -лу́зе, ж.

1. Служанка, хатняя работніца.

2. зб. Слугі.

3. зб. Разлік гарматы, кулямёта, мінамёта.

Кулямётная п.

прыслуго́ўваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каму (разм.).

Тое, што і прыслужваць.

|| наз. прыслуго́ўванне, -я, н.

прыслу́жваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каму (уст.).

Выконваць абавязкі прыслугі (у 2 знач.).

П. за сталом.

|| наз. прыслу́жванне, -я, н.

прыслу́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Слуга (у 1 знач.; уст.).

П. пры гасцініцы.

2. Той, хто імкнецца выслужыцца перад кімн., памагаты (пагард.).

|| ж. прыслу́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

прыслужы́цца, -ужу́ся, -у́жышся, -у́жыцца; зак. (разм.).

Тое, што і падслужыцца.

|| незак. прыслу́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. прыслу́жванне, -я, н.

прыслу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак., да каго-чаго.

1. Напружыць слых, увагу, каб пачуць што-н.

П. да гаворкі.

2. перан. Прыняць да ўвагі, да ведама што-н.

П. да парад старэйшых.

П. да голасу мас.

3. Прывыкшы да якіх-н. гукаў, перастаць заўважаць іх (разм.).

П. да тарахцення колаў.

|| незак. прыслухо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

пры́смак, -у, м.

Дадатковы, пабочны смак чаго-н. у якой-н. ежы, а таксама асаблівы, характэрны смак чаго-н.

Гарэлы п.

П. сентыментальнасці (перан.).

прысма́кі, -аў, м.

1. Ласункі, а таксама ўвогуле смачныя, асабліва прыгатаваныя стравы.

Ласы на п.

2. Прыправа (разм.).

Страва з неабходнымі прысмакамі.

прысмакта́цца, -макчу́ся, -мо́кчашся, -мо́кчацца; -макчы́ся; зак.

Упіцца, прыстаць да чаго-н., усмоктваючыся.

П’яўкі прысмакталіся.

|| незак. прысмо́ктвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| прым. прысмо́ктвальны, -ая, -ае.

прысні́цца гл. сніцца.