Verbum

забе́лка гл. забяліць.

забе́льванне гл. забяліць.

забе́льваць гл. забяліць.

забеспячэ́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (разм.).

Работнік органаў забеспячэння.

забеспячэ́нне, -я, н.

1. гл. забяспечыць.

2. Тое, чым забяспечваюць каго-, што-н. (матэрыяльныя каштоўнасці, грошы і пад.).

Грамадзяне нашай краіны маюць права на матэрыяльнае з. ў старасці.

3. Сукупнасць мерапрыемстваў па задавальненні матэрыяльных патрэб насельніцтва, якіх-н. арганізацый.

Органы забеспячэння.

Прадуктовае з.

|| прым. забеспячэ́нскі, -ая, -ае.

Забеспячэнскія арганізацыі.

забетанава́ць гл. бетанаваць.

забіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. забіць¹.

2. без дап. Пападаць, пранікаць (пра струмені вады, снег і пад.).

Прыкрыць брызентам, каб дождж не забіваў.

3. Душыць, мучыць (пра кашаль).

Кашаль забівае.

забінтава́цца гл. бінтаваць.

забінтава́ць гл. бінтаваць.

забіра́нне гл. забраць.