Verbum

гру́па, -ы, мн. -ы, груп, ж.

1. Некалькі чалавек або прадметаў, жывёл, якія знаходзяцца блізка адзін ля аднаго.

Г. людзей.

Г. дамоў.

2. Сукупнасць людзей з агульнымі інтарэсамі, з адной прафесіяй і пад.

Г. студэнтаў.

3. Сукупнасць прадметаў, з’яў, рэчываў, аб’яднаных агульнымі адзнакамі.

Г.раслін.

|| памянш. гру́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

|| прым. групавы́, -а́я, -о́е.

групава́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -пу́ецца; -пу́емся, -пу́ецеся, -пу́юцца; незак.

Размяшчацца, збірацца групамі.

|| зак. згрупава́цца, -пу́ецца; -пу́емся, -пу́ецеся, -пу́юцца; -пу́йцеся.

групава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; незак., каго-што.

Аб’ядноўваць у групы, класіфікаваць.

Г. дадзеныя эксперыментаў.

|| зак. згрупава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; -пава́ны.

|| наз. групава́нне, -я, н. і групо́ўка, -і, ДМ -по́ўцы, ж.

групавы́ гл. група.

групаўшчы́на, -ы, ж. (неадабр.).

Адсутнасць адзінства інтарэсаў у калектыве, перавага групавых інтарэсаў над агульнымі.

Барацьба з групаўшчынай.

групо́ўка, -і, ДМ -по́ўцы, мн. -і, -по́вак, ж.

1. гл. групаваць.

2. Група (у 2 знач.), аб’яднанне.

Літаратурныя групоўкі.

гру́ша і ігру́ша, -ы, мн. -ы, груш і ігру́ш, ж.

1. Фруктовае дрэва сямейства ружакветных з пладамі ў выглядзе акруглага конуса, а таксама плод гэтага дрэва.

2. Выраб, які нагадвае плод гэтага дрэва.

Гумавая г.

|| прым. гру́шавы, -ая, -ае і ігру́шавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

грушападо́бны і ігрушападо́бны, -ая, -ае.

Які мае форму грушы.