Verbum

горнавыратава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы выратавальнага атрада ў рудніках, шахтах.

горнавыратава́льны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да выратавальных работ у рудніках, шахтах.

Горнавыратавальная брыгада.

горназаво́дскі, -ая, -ае.

Які мае адносіны да горнай¹ прамысловасці.

Горназаводскія раёны.

горназаво́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Уладальнік горназаводскага прадпрыемства.

горнапрамысло́вы, -ая, -ае.

Які мае адносіны да горнай¹ прамысловасці.

Г. раён.

горнапрахо́дчы, -ая, -ае (спец.).

Звязаны з праходкай горных вырабатак.

Горнапраходчыя работы.

горнарабо́чы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Рабочы горнай¹ прамысловасці.

го́рна-абагача́льны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да здабычы каштоўных мінералаў з руды.

Г. камбінат.

го́рны¹, -ая, -ае.

1. гл. гара.

2. Які здабываецца з нетраў зямлі.

Горныя пароды.

3. Які адносіцца да распрацоўкі зямных нетраў.

Г. камбайн.

Горныя работы.

го́рны², -ая, -ае (разм.).

Поўны гора; гаротны.

Г. сум твой сэрцам чую.

Горна (безас.; у знач. вык.) на душы.