Verbum

прыпадо́бніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак., да каго-чаго.

Стаць падобным да каго-, чаго-н.

|| незак. прыпадабня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. прыпадабне́нне, -я, н.

прыпадо́бніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што і да каго-чаго.

Параўноўваючы, зрабіць, уявіць падобным да каго-, чаго-н.

|| незак. прыпадабня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. прыпадабне́нне, -я, н.

прыпа́ечны гл. прыпаяць.

прыпазні́цца, -пазню́ся, -по́знішся, -по́зніцца; зак.

Трохі спазніцца.

Сёлета вясна прыпазнілася.

|| незак. прыпазня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

прыпа́й, -ю, м.

Прымёрзлы да берага лёд.

|| прым. прыпа́йны, -ая, -ае.

прыпа́йванне і прыпа́йка гл. прыпаяць.

прыпа́йваць гл. прыпаяць.

прыпа́йны гл. прыпай, прыпаяць.

прыпалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак., што.

1. Запаліць ад ужо запаленага.

П. лучыну.

2. Трохі падпаліць (разм.).

П. пірог. П. валёнкі пры сушцы.

3. Прыкурыць (разм.).

|| незак. прыпа́льваць, -аю, -аеш, -ае.

прыпа́лы, -ая, -ае.

Які прыпаў да чаго-н., апусціўся.

Прыпалыя да зямлі галінкі.