Verbum

прымо́шчваць гл. прымасціць.

прымро́іцца гл. мроіцца.

прымудры́цца, -ру́ся, -ры́шся, -ры́цца; -ры́мся, -рыце́ся, -ра́цца; зак.

Злаўчыцца, змагчы зрабіць што-н.

Як ты прымудрыўся туды залезці?

пры́мула, -ы, мн. -ы, -мул, ж.

Невялікая дэкаратыўная і дзікарослая травяністая расліна з трубчастымі кветкамі; першацвет.

прымурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

Прыбудаваць што-н. з каменю, цэглы.

прыму́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.

Выступ печы, на якім можна сядзець ці ставіць што-н.

|| прым. прыму́рачны, -ая, -ае.

пры́мус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для награвання і прыгатавання ежы з помпай, якая падае гаручае (газу) у гарэлку.

Шыпеў п. на кухні.

|| прым. пры́мусны, -ая, -ае.

прыму́сам, прысл.

Сілай, прымушэннем.

П. даставіць на лячэнне наркамана.

У выразе: пад прымусам (наз.) — уздзейнічаць сілай, розумам і пад. на каго-, што-н. з якой-н. мэтай.

Працаваць пад прымусам.

прыму́сіць, -у́шу, -у́сіш, -у́сіць; -у́шаны; зак., каго (што) да чаго і з інф.

Абавязаць, запатрабаваць зрабіць што-н.

Ніхто мяне не прымусіць ехаць туды.

|| незак. прымуша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прыму́с, -у, м. і прымушэ́нне, -я, н.

прымусо́вы, -ая, -ае.

Які праводзіцца, робіцца па прымусе.

Прымусовыя работы.

|| наз. прымусо́васць, -і, ж.