Verbum

прыма́ты, -аў, адз. -ма́т, М -ма́це, м. (спец.).

Атрад найбольш высокаарганізаваных млекакормячых (людзі, малпы і паўмалпы).

пры́маўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -мавак, ж.

1. Устойлівы выраз, пераважна вобразны, які не складае, у адрозненне ад прыказкі, закончанага суджэння і не з’яўляецца афарызмам.

2. Словы, якія часта кім-н. паўтараюцца; прыгаворка.

прымацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак., каго-што да каго-чаго.

1. Трывала прырабіць.

П. канькі да чаравікаў.

2. Аддаць, перадаць у чыё-н. распараджэнне (для абслугоўвання і пад.).

П. правадніка да турыстаў.

П. да паліклінікі.

|| незак. прымацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. прымацава́цца, -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся (да 2 знач.); незак. прымацо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца; наз. прымацо́ўванне, -я, н.

|| наз. прымацава́нне, -я, н.

прыма́цкі гл. прымак.

прыма́цца гл. прыняцца.

прыма́ць гл. прыняць.

прыма́чы гл. прымак.

пры́ма-балеры́на, пры́мы-балеры́ны, мн. пры́мы-балеры́ны, пры́м-балеры́н, ж.

Балерына, якая выконвае першыя ролі.

прымгну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак. (разм.).

Заснуць ненадоўга лёгкім сном, задрамаць.

П. на хвіліну.

прыме́ншыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., што (разм.).

Падаць як крыху меншае, чым на самай справе.

П. расходы.

П. небяспеку.

|| незак. прымянша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прымяншэ́нне, -я, н.