прызва́цца, -заву́ся, -заве́шся, -заве́цца; -завёмся, -завяце́ся, -заву́цца; -завіся;
Пайсці ў армію па прызыве.
||
прызва́цца, -заву́ся, -заве́шся, -заве́цца; -завёмся, -завяце́ся, -заву́цца; -завіся;
Пайсці ў армію па прызыве.
||
прызва́ць, -заву́, -заве́ш, -заве́; -завём, -завяце́, -заву́ць; -заві; -зва́ны;
Прыцягнуць для адбывання вайсковай службы.
||
||
прызвыча́ены, -ая, -ае.
1. Які стаў прывычкай, прывычны, звычайны.
2. Які прывык да чаго
||
прызвыча́іцца, -а́юся, -а́ішся, -а́іцца;
1. Прывыкнуць да чаго
2. Набыць навык да чаго
||
прызвыча́іць, -а́ю, -а́іш, -а́іць; -а́ены;
Прывіць навык да чаго
||
прызе́млены, -ая, -ае.
Пазбаўлены ўзвышанага, незвычайнага, прыніжаны.
||
прызёр, -а,
Удзельнік спаборніцтва, які атрымаў прыз¹.
||
||
пры́зма, -ы,
1. Шматграннік з дзвюма роўнымі паралельнымі асновамі і бакавымі гранямі — паралелаграмамі.
2. Частка аптычнага прыбора — прадмет такой формы з празрыстага рэчыва.
Праз прызму чаго (глядзець, успамінаць
||
прызна́нне, -я,
1.
2. Словы, у якіх хто
3. Станоўчая ацэнка, адносіны з боку каго-, чаго
прызна́ны, -ая, -ае.
Які карыстаецца агульным прызнаннем (у 3