Verbum

закарко́вачны, -ая, -ае.

Прызначаны для закаркоўвання.

Закарковачная машына.

закармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены; зак., каго.

Празмерным кармленнем адбіць ахвоту да яды або залішне насыціць.

З. дзіця.

|| незак. зако́рмліваць, -аю, -аеш, -ае.

закару́злы, -ая, -ае.

1. Агрубелы, шурпаты.

Закарузлыя рукі.

2. перан. Адсталы, закаснелы.

Закарузлая душа.

|| наз. закару́зласць, -і, ж.

закару́знуць, -ну, -неш, -не; -ру́з, -зла; -ні; зак.

Стаць закарузлым.

Рукі закарузлі.

З. у сваіх звычках (перан.).

закарце́ць, -ціць; безас.; зак. (разм.).

Моцна захацецца.

Мне закарцела купіць лыжы.

закарчане́лы, -ая, -ае (разм.).

Вельмі азяблы, здранцвелы ад холаду.

Закарчанелыя рукі.

|| наз. закарчане́ласць, -і, ж.

закарчане́ць гл. карчанець.

закарэ́лы, -ая, -ае.

1. Які засох, ператварыўся ў корку.

Закарэлая гразь.

2. Пакрыты засохлай граззю, кроўю і пад., карэлы.

З. бінт.

закарэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак.

1. Пакрыцца засохлай граззю, кроўю і пад.

Рукі закарэлі ад гразі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Засохнуць, ператварыцца ў корку.

Кроў закарэла.

|| незак. зака́рваць, -аю, -аеш, -ае.

закасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., каго-што.

Закрэсліць, выкрасліць.

З. радок у вершы.

З. каго-н. у спісе.

|| незак. закасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.