Verbum

бібліятэ́ка, -і, ДМ -тэ́цы, мн. -і, -тэ́к, ж.

1. Установа, якая збірае і захоўвае кнігі для грамадскага карыстання.

Нацыянальная б.

Беларусі.

2. Збор кніг, якія з’яўляюцца прыватнай або грамадскай уласнасцю, а таксама памяшканне, дзе яны захоўваюцца.

Б. вучонага.

3. Назва серыі кніг пэўнай тэматыкі.

Б. паэта.

Б. настаўніка.

|| памянш. бібліятэ́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 3 знач.).

|| прым. бібліятэ́чны, -ая, -ае.

Бібліятэчная справа.

бібліятэ́кар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Работнік бібліятэкі (у 1 знач.).

|| ж. бібліятэ́карка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. бібліятэ́карскі, -ая, -ае.

бібліяфі́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Аматар і збіральнік кніг, асабліва рэдкіх і каштоўных.

|| ж. бібліяфі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. бібліяфі́льскі, -ая, -ае.

бібліяфі́льства, -а, н.

Любоў да кніг, захапленне збіральніцтвам рэдкіх і каштоўных выданняў.

|| прым. бібліяфі́льскі, -ая, -ае.

біва́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Прывал войск па-за населеным пунктам для адпачынку ці начлегу.

2. Стаянка альпіністаў, турыстаў.

|| прым. біва́чны, -ая, -ае.

бігудзі́, нескл., мн.

Трубачкі для завіўкі валасоў.

Накруціць валасы на б.

біёграф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Складальнік чыёй-н. біяграфіі.

біёлаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст у галіне біялогіі.

біёніка, -і, ж. (спец.).

Навука, якая рашае інжынерныя задачы на падставе аналізу структуры і жыццядзейнасці арганізмаў.

|| прым. біяні́чны, -ая, -ае.

бі́знес, -у, м.

Прадпрымальніцкая эканамічная дзейнасць, якая прыносіць даход, прыбытак.

Зрабіць б. на чым-н. Займацца бізнесам.