Verbum

бескане́чнасць, -і, ж. (спец.).

Уяўная велічыня, большая за ўсякую зададзеную.

бескантро́льны, -ая, -ае.

Які нікім не кантралюецца.

Бескантрольная дзейнасць.

|| наз. бескантро́льнасць, -і, ж.

бесканфлі́ктны, -ая, -ае.

Пазбаўлены канфлікту (канфліктаў).

Бесканфліктная сітуацыя.

|| наз. бесканфлі́ктнасць, -і, ж.

бескары́слівы, -ая, -ае.

Які не звязаны з асабістай выгадай.

Б. чалавек.

Б. ўчынак.

|| наз. бескары́слівасць, -і, ж.

бескары́сны, -ая, -ае.

Які не прыносіць ніякай карысці; дарэмны.

Б. занятак.

|| наз. бескары́снасць, -і, ж.

бескасцёвы, -ая, -ае.

Які не мае касцяка, касцей.

бескватэ́рны, -ая, -ае.

Які не мае кватэры.

бесклапо́тны, -ая, -ае.

Які не праяўляе клопату, турбот пра свае справы, паводзіны і пад.

Б. чалавек.

|| наз. бесклапо́тнасць, -і, ж.

бескульту́р’е, -я, н. (разм.).

Тое, што і бескультурнасць.

бескульту́рнасць, -і, ж.

Адсутнасць усякай культуры.