Verbum

безжурбо́тны, -ая, -ае.

Не азмрочаны журбой, смуткам.

Безжурботнае жыццё.

|| наз. безжурбо́тнасць, -і, ж.

безжыццёвы, -ая, -ае.

1. Мёртвы.

Безжыццёвае цела.

2. перан. Пазбаўлены выразнасці, малавыразны, пусты.

Б. позірк.

|| наз. безжыццёвасць, -і, ж.

беззага́нны, -ая, -ае.

Які не мае заганаў, бездакорны.

Беззаганная работа.

|| наз. беззага́ннасць, -і, ж.

беззако́ннасць, -і, ж.

1. Тое, што і беззаконне.

2. Беззаконны ўчынак.

Чыніць б.

беззако́нне, -я, н.

Парушэнне або адсутнасць законнасці.

Барацьба з беззаконнем.

беззако́нны, -ая, -ае.

Які супярэчыць закону, законнасці.

Беззаконныя дзеянні.

беззапаве́тны, -ая, -ае.

Які аддаецца поўнасцю чаму-н.; самаадданы.

Беззапаветнае служэнне Радзіме.

|| наз. беззапаве́тнасць, -і, ж.

Воінская б.

беззмясто́ўны, -ая, -ае.

Бедны думкамі, нецікавы.

Б. артыкул.

|| наз. беззмясто́ўнасць, -і, ж.

беззяме́лле, -я, н.

Адсутнасць або недахоп зямлі для вядзення сельскай гаспадаркі.

беззяме́льны, -ая, -ае.

Які не мае зямлі для вядзення сельскай гаспадаркі.