Verbum

забалабо́ніць, -ню, -ніш, -ніць; зак. (разм.).

1. Зазвінець, забрынкаць.

2. Пачаць гаманіць, балбатаць.

забаламу́ціць гл. баламуціць.

забалаці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак., каго (што).

Не выбраць пры балаціроўцы.

З. кандыдата.

за́балаць, -і, мн. -і, -яў і -ей, ж. (разм.).

Забалочанае месца.

забалбата́цца, -бачу́ся, -бо́чашся, -бо́чацца; -бачы́ся; зак. (разм.).

Захапіцца балбатнёй.

забалбата́ць, -бачу́, -бо́чаш, -бо́ча; -бачы́; зак. (разм.).

1. Пачаць балбатаць.

Нешта забалбатаў і пайшоў.

2. Забулькатаць, забулькаць (пра ваду і пад.).

забале́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лі́ць; зак.

Пачаць балець.

Забалелі вочы.

забало́ціцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ціцца; зак.

Ператварыцца ў балота.

Бераг забалоціўся.

|| незак. забало́чвацца, -аецца.

забало́чаны, -ая, -ае.

Які ператварыўся ў балота, стаў топкім.

З. луг.

|| наз. забало́чанасць, -і, ж.

забальзамава́ць гл. бальзамаваць.