Verbum

тры́пер, -у, м.

Тое, што і ганарэя.

|| прым. тры́перны, -ая, -ае.

трыпла́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Самалёт, які мае тры нясучыя паверхні, размешчаныя адна над адной.

трыпу́тнік, -у, м.

Травяністая расліна сямейства трыпутнікавых з шырокім лісцем і дробнымі кветкамі ў коласападобным суквецці, якая расце абапал дарог, на лугах.

|| прым. трыпу́тнікавы, -ая, -ае.

тры́пціх, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

1. Твор выяўленчага мастацтва, які складаецца з трох частак, аб’яднаных адным сюжэтам і ідэяй.

2. Царкоўны абраз, які мае тры створкі.

трыснёг, -нягу́, мн. -нягі́, -няго́ў, м.

Вадзяная ці балотная шматгадовая расліна сямейства злакаў з каленчатым цвёрдым сцяблом і раскідзістай мяцёлкай.

○

Цукровы трыснёг — трапічная ці субтрапічная расліна сямейства злакаў, з соку якой здабываецца цукар.

|| прым. трысняго́вы, -ая, -ае.

тры́ста, трохсо́т, тромста́м, трымаста́мі, (аб) трохста́х, ліч. кольк. Лік і колькасць 300.

|| парадк. трохсо́ты, -ая, -ае.

трысце́н, -а, мн. -ы, -аў, м. і трысце́нь, -я, мн. -і, -яў, м.

Прыбудова да хаты і пад. з трох сцен.

трысцё, -я́, н., зб.

Трыснёг.

Рэчка зарасла трысцём.

трысці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж.

Сцябло трыснягу.

трысця́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства злакаў, якая расце на балотах і берагах вадаёмаў і нагадвае трыснёг.