Verbum

гла́сны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі: член гарадской думы, гарадскі дэпутат.

глаўко́ма, -ы, ж.

Хвароба вачэй, пры якой павышаецца ціск унутры вока.

|| прым. глаўко́мны, -ая, -ае.