змыць, змы́ю, змы́еш, змы́е; змы́ты; зак., што.
1. Мыццём ліквідаваць, зняць.
З. з сябе пот.
З. сваю віну (перан.).
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знесці (вадой, цячэннем).
Вада змыла бярвенне.
|| незак. змыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. змыў, змы́ву, м. (спец.).
змы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
1. Месца, дзе што-н. змыкаецца, злучаецца (спец.).
На змычцы скляпення.
2. перан., адз. Саюз, яднанне.
З. горада з вёскай.
змяі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., змяі́цца; незак.
Выгінацца, цягнуцца звілістай лініяй.
Між кустоў змяілася сцежка.
змя́клы, -ая, -ае.
Які змяк, страціў першапачатковую цвёрдасць, пругкасць.
Змяклая гліна.
змя́кнуць, -ну, -неш, -не; змяк, -кла; -ні; зак.
1. Стаць мяккім, размякнуць.
Кардон на дажджы змяк.
2. Тое, што і размякнуць (у 2 знач.).
Як прыйшло да справы, ён зусім змяк.
змякча́льны, -ая, -ае.
Які надае мяккасць скуры, слізістым абалонкам.
З. крэм.
|| наз. змякча́льнасць, -і, ж.
змякчы́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць больш мяккім, эластычным.
Скура змякчылася.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.) перан. Аслабець, зменшыцца.
Боль змякчыўся.
Гнеў змякчыўся.
3. перан. Стаць менш суровым.
Бацька змякчыўся.
Сэрца змякчылася.
|| незак. змякча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. змякчэ́нне, -я, н.
змякчы́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; змя́кчаны; зак.
1. што. Зрабіць больш мяккім, эластычным.
З. скуру.
2. перан., што. Аслабіць, зменшыць.
З. удар.
З. боль.
З. прыгавор.
3. перан., каго (што). Зменшыць чыю-н. суровасць, зрабіць больш мяккім, лагодным.
З. суровага бацьку.
|| незак. змякча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. змякчэ́нне, -я, н.
змяне́нне, -я, н.
1. гл. змяніцца, змяніць.
2. мн. -і, -яў. Папраўка, пераробка, якая мяняе што-н. ранейшае.
Змяненні ў правапісе.
Карэнныя змяненні ў жыцці грамадства.