Verbum

змо́рвацца гл. змарыць.

змо́рваць гл. змарыць.

змо́ршчыцца гл. моршчыцца.

змо́ршчыць гл. моршчыць.

змо́тванне гл. зматаць.

змо́твацца гл. зматацца.

змо́тваць гл. зматаць.

змо́тка гл. зматаць.

змо́ўкнуць, -ну, -неш, -не; змоўк, -кла; -ні; зак.

Перастаць гучаць ці перастаць гаварыць.

Музыка змоўкла.

Кулямёт змоўк.

Апавядальнік змоўк.

|| незак. змаўка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

змо́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і змоўшчык.

|| ж. змо́ўніца -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. змо́ўніцкі, -ая, -ае.