Verbum

зме́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто працуе пазменна з іншым.

Здаць печ зменшчыку.

|| ж. зме́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. зме́ншчыцкі, -ая, -ае.

зме́ншыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шыцца; зак.

Стаць меншым.

Сям’я зменшылася.

Боль зменшыўся.

|| незак. змянша́цца, -а́ецца.

|| наз. змяншэ́нне, -я, н.

зме́ншыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., што.

Зрабіць меншым.

З. дозу лякарства.

З. крок.

З. небяспеку.

|| незак. змянша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. змяншэ́нне, -я, н.

зме́ньвацца гл. змяніцца.

зме́ньваць гл. змяніць.

зме́раць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Вызначыць якой-н. мерай велічыню чаго-н.

З. глыбіню вадаёма.

З. тэмпературу.

З. вокам (перан.: уважліва аглядаць каго-н., нібы ацэньваючы).

|| незак. змяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

зме́рзлы гл. змёрзлы.

зме́рзнуцца і зме́рзціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; змёрзся, зме́рзлася; зак.

Прымерзнуць адзін да аднаго, змацавацца лёдам.

Рыба змерзлася ў халадзільніку.

|| незак. змярза́цца, -а́ецца.

|| наз. змярза́нне, -я, н.

зме́рзнуць гл. мерзнуць.

зме́рзціся гл. змерзнуцца.