Verbum

элі́та, -ы, ДМ -лі́це, ж., зб.

1. Лепшыя расліны, насенне або жывёлы, якія па сваіх якасцях найбольш прыдатныя для далейшага развядзення (спец.).

2. Прывілеяваныя вярхі грамадства або якой-н. яго часткі; вышэйшы клас.

Уваходзіць у эліту беларускага бізнесу.

3. Лепшыя прадстаўнікі грамадства.

Навуковая э.

|| прым. элі́тны, -ая, -ае (да 1 знач.) і эліта́рны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Элітнае насенне.

Элітны рэстаран.

Элітарная культура.

эльф, -а, мн. -ы, -аў, м.

У германа-скандынаўскай міфалогіі: дух прыроды, казачная істота, добразычлівая да людзей.

Жылі ў тым лесе эльфы і феі.

эмалірава́ны, -ая, -ае.

Пакрыты эмаллю (у 1 знач.).

Э. посуд.

эмалірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.

Пакрываць эмаллю (у 1 знач.).

|| наз. эмалірава́нне, -я, н. і эмаліро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

|| прым. эмаліро́вачны, -ая, -ае.

Эмаліровачныя работы.

эмаліро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

1. гл. эмаліраваць.

2. Слой эмалі (у 1 знач.) на чым-н.

Няякасная э.

эмаліро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар, які займаецца эмаліроўкай чаго-н.

|| ж. эмаліро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. эмаліро́ўшчыцкі, -ая, -ае.

эма́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Непразрыстая шклопадобная маса для пакрыцця металічных прадметаў.

2. звычайна зб. Мастацкія вырабы, пакрытыя такой масай.

Грузінскія эмалі.

3. Рэчыва, што пакрывае знешнюю частку зуба (спец.).

4. Лакафарбавы матэрыял у выглядзе суспензіі пігментаў (іншы раз з напаўняльнікамі) у лаку.

|| прым. эма́левы, -ая, -ае (да 1 і 4 знач.).

эмансіпа́цыя, -і, ж. (кніжн.).

1. Вызваленне ад залежнасці, прыгнёту, нераўнапраўя; адмена якіх-н. абмежаванняў.

2. Грамадскі рух за роўныя правы жанчын з мужчынамі.

|| прым. эмансіпацы́йны, -ая, -ае.

эмансіпі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго-што (кніжн.).

Правесці (праводзіць) эмансіпацыю.

эмацыяна́льны, -ая, -ае.

1. гл. эмоцыя.

2. Які выражае эмоцыі, насычаны, выкліканы імі.

Эмацыянальная размова.

3. Здольны жыва рэагаваць, які лёгка паддаецца эмоцыям.

Эмацыянальная асоба.

|| наз. эмацыяна́льнасць, -і, ж.