эмаліро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар, які займаецца эмаліроўкай чаго-н.

|| ж. эмаліро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. эмаліро́ўшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)