Verbum

згла́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; зак.

1. Выраўнавацца, знікнуць пасля разгладжвання.

Няроўнасць згладзілася.

2. перан. Стаць менш прыметным, змякчыцца.

Першае ўражанне згладзілася.

|| незак. згла́джвацца, -аецца.

згла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

1. Выраўнаваць, знікнуць, разгладжваючы, раўнуючы.

З. няроўнасці.

З. шурпатасць.

2. перан. Зрабіць менш прыметным, змякчыць.

З. супярэчнасці.

◊

Згладзіць вострыя вуглы (кніжн.) — змякчыць вастрыню супярэчнасцей.

|| незак. згла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

згле́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; зак., каго-што (разм.).

Угледзець, убачыць; заўважыць.

Я і не згледзеў, як сцямнела.

◊

Як вокам згледзець — як вокам ахапіць.

зглумі́цца гл. глуміцца.

зглумі́ць гл. глуміць.

згнаі́ць гл. гнаіць.

згніва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Гнісці, падвяргацца гніенню.

згні́лы, -ая, -ае (разм.).

Які згніў.

Згнілае дрэва.

згні́сці гл. гнісці.

згні́ць гл. гнісці.