Verbum

зварача́цца гл. звярнуцца.

зварача́ць гл. звярнуць.

зва́рачны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да зваркі металу.

Зварачныя работы.

З. цэх.

зва́рка гл. зварыць.

зварны́, -а́я, -о́е.

Які атрымліваецца шляхам зваркі.

Зварныя трубы.

зваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Вяртанне адкуль-н. назад, на ранейшае месца.

З. на радзіму.

Па звароце ў Мінск.

2. Заклік, выступленне, звернутае да каго-н.

З. дэпутатаў да народа.

3. У граматыцы: група слоў, якія ўтвараюць пэўнае адзінства, слоўны выраз.

Дзеепрыслоўны з.

зваро́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

У граматыцы: слова ці група слоў, якімі называюць таго, да каго звяртаюцца.

Выдзеліць коскамі з.

зваро́тны, -ая, -ае.

1. Які вядзе назад (пра шлях, дарогу).

З. шлях.

2. Які аднаўляецца, часам узнікае зноў.

З. тыф.

3. У граматыцы: які абазначае адносіны да суб’екта маўлення.

З. дзеяслоў.

○

Зваротны адрас — адрас адпраўшчыка пісьма, пасылкі і пад.

зваро́чвацца гл. звярнуцца.

зваро́чваць гл. звярнуць.